Operatie afgerond

Het loopt nu voorbij middernacht. Kim was sinds 20:45 uur op de verkoeverkamer en na middernacht teruggebracht naar de reguliere afdeling. Dus is het klokje rond gegaan voor haar operatie. Letterlijk een hele operatie...

Ik kan me niet herinneren dat ik een (goede) uitleg heb gegeven wat de operatie precies inhield. Vele mensen hebben we het wel verteld, maar voor iedereen zal ik hier nog uitleg wat er vandaag precies gebeurd is.

In het linkerbeen net boven de knie zit een tumor in het dijbeenbot. Voor de juiste behandeling van het osteosarcoom, zoals het officieel heet, dient het botweefsel verwijderd te worden. Om de tumor goed te isoleren dient 'ruim' om de tumor heen verwijderd te worden zodat geen (onzichtbare) tumorcellen vrij kunnen komen tijdens de operatie en in het weefsel achterblijven.

Samen met het stuk bot wordt ook spierweefsel weggenomen en wel op de plek waar eerder een biopsie heeft plaats gevonden. In april is door de dijbeenspier geboord in het dijbeen en een stukje bot ter beoordeling weggehaald zodat vastgesteld kon worden welke vorm van botkanker het precies betrof. Door deze ingreep zijn onvermidelijk tumorcellen vrijgekomen die het gebied in de spier en aan de huid 'besmet' hebben. In de operatie van vandaag is ook dit kanaal samen met het botdeel als één geheel weggehaald om zo de tumor geïsoleerd te houden.

Zonder verdere maatregelen zou Kim haar been niet meer kunnen gebruiken omdat het onderbeen met knie niet meer gefixeerd verbonden is met de rest van haar lichaam: ze mist letterlijk een stuk.

Om dit te verhelpen is gekozen om het kuitbeen van Kim uit hetzelfde been weg te nemen en op de plaats van het verwijderde dijbeen te plaatsen. Aangezien het bruikbare deel van het kuitbeen niet groot genoeg om het stuk dijbeen te vervangen is ook nog gekozen voor een stuk (dood) bot uit de 'botbank'. Dit gecombineerd met het vrijgemaakte kuitbeen vervangt dan het missende stuk dijbeen.

Het gemis van het kuitbeen heeft beperkte gevolgen. Het been is niet nodig voor het steunen van het lichaam. Daar dient het scheenbeen voor. Wel zijn er aanhechtingen verbonden aan de uiteinden van het kuitbeen. Deze uiteinden van het kuitbeen (onder de knie en boven de enkel) zijn niet verwijderd, maar zijn gefixeerd (aan het scheenbeen? Eigenlijk weet ik dat niet precies...) om de werking van de aanhechtingen te handhaven.

Aangezien het kuitbeen van Kim levend weefsel is zijn ook de bloedvaten verbonden aan dit kuitbeen mee getransplanteerd naar het bovenbeen en zijn die bloedvaten weer verbonden met de plaatselijke (losgekoppelde) bloedvaten in het bovenbeen. Een secuur en minuscuul klusje die zorgt dat het bot levend blijft.

Hier nog een foto van Kim vlak voor de operatie. Uiteraard heel zenuwachtig, zoals wij allemaal waren en nog steeds zijn:

Er valt nu natuurlijk nog weinig te zeggen over het geslaagd zijn van de operatie, maar in een telefoongesprek met de orthopeed halverwege de dag gaf hij te kennen dat zijn deel (het wegnemen van de tumor) relatief voorspoedig is verlopen. Relatief omdat hij uiteindelijk toch iets dichter tot aan het kniegewricht heeft moeten verwijderen. Dat maakt het bevestigen van het 'nieuwe' materiaal wat lastiger.

Rond 21:00 uur is Kim even wakker geweest en heeft pappa begroet. Op aangeven van de verpleegkundigen gaf Kim te kennen geen pijn te hebben. Dat klopt met het verhaal dat een pijnblokkade is opgeworpen voor de eerste 24 uur na de operatie. Hiermee kan Kim goed slapen. En dat heeft ze tot nu toe dan ook gedaan!

Welterusten!